:: دوره 4، شماره 4 - ( 2-1400 ) ::
جلد 4 شماره 4 صفحات 60-44 برگشت به فهرست نسخه ها
سنجش عملکرد ﻣﺪل شریک راهبردی شدن منابع انسانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال (قطب پدافند غیر عامل)
علی طیبی رهنی*، یوسف محمدی، محمد تقی عصار
دانشگاه آزاد
چکیده:   (1334 مشاهده)
توجه به منابع انسانی و توانمند سازی آن که ارزشمند ترین سرمایه سازمانی محسوب می شود موید این واقعیت است که انسان به عنوان شریک تعیین کننده و موثر در سازمان ها، مورد توجه قرار گرفته و توسعه منابع انسانی، موجب توسعه همه جانبه و متوازن سازمان است. در این رویکرد واحد منابع انسانی به عنوان شریک استراتژیک هر سازمان اهمیت دوچندانی می یابد. با وجود معیار  متعددِ مرتبط با شریک راهبردی شدن منابع انسانی، مدل فرآیندی جامعی که بتواند به صورت گام­­به­گام، مراحل دستیابی به شریک راهبردی شدن منابع انسانی را تعیین کند وجود ندارد از آنجایی که هر چه را که نتوان اندازه گیری کرد نمی توان کنترل نمود، مدیریت آن ممکن نخواهد بود، پس موضوع اصلی در تمام تجزیه تحلیل ها سازمانی، عملکرد است و ببهود آن  مسالزم اندازه گیری است از این رو هیچ سازمانی بدون سیستم ارزیابی عملکرد قابل تصور نخواهد بود. لذا مسئله اصلی عبارت است از طراحی مدل برای سنجش عملکرد شریک راهبردی شدن منابع انسانی که بتوان با آن، منابع  انسانی شریک استراتژیک سازمان را مورد سنجش قرار داد، در نتیجه هدف این مقاله، نشان دادنِ چگونگی ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺪل سنجش عملکرد شریک راهبردی شدن منابع انسانی در دانشگاه  با روشی آمیخته شامل تکنیک دلفی، مدل­سازی ساختاری تفسیری و اقدام­پژوهی است، تا سنجش عملکرد شریک راهبردی شدن منابع انسانی صورت پذیرد.  برای پاسخگویی به مسئله تحقیق، ابتدا فنون مختلف کاربردی شناخته شد. سپس این فنون با تکنیکی کمّی و ریاضی به نام مدل­سازی ساختاری تفسیری، با هم ترکیب شد. نتیجه مدل‌سازی اولیه، ورودی فرآیند اقدام­پژوهی شد و این مدل در سازمانی به صورت عملی به کار بسته شد و فازهای اقدام، رصد و بازتاب، انجام شد. سپس، سنجش عملکرد ومطلوبیت مدل با تکنیک گروه توافق جمع­بندی شد.
واژه‌های کلیدی: مدل، سنجش عملکرد، منابع انسانی، شریک، راهبردی
متن کامل [PDF 643 kb]   (1228 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت
دریافت: 1400/1/17 | پذیرش: 1400/5/19 | انتشار: 1400/5/28


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 4، شماره 4 - ( 2-1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها