|
شناسایی موانع و پیشران‌های پذیرش فناوری واقعیت مجازی به منظور ایجاد سامانه فرماندهی و کنترل مجازی: مطالعه موردی یک سازمان نظامی
|
| رضا خان احمدلو، سجاد ذوقی* |
|
|
|
چکیده: (781 مشاهده) |
سازمان‌های نظامی در سراسر دنیا از فناوری واقعیت مجازی در جهت استقرار سیستم فرماندهی و کنترل مجازی استفاده می‌کنند. اما این سازمان‌ها در مسیر پذیرش این فناوری با چالش‌ها و مشکلاتی نیز مواجه می‌شوند. این مطالعه به دنبال شناخت این چالش‌ها و همچنین پیشران‌های پذیرش این فناوری در جهت توسعه سامانه فرماندهی-کنترل مجازی در سازمان مورد مطالعه است. با توجه به این هدف، در ابتدا با استفاده از بررسی ادبیات فنی حوزه فناوری واقعیت مجازی و همچنین حوزه پذیرش فناوری، موانع پذیرش این فناوری شناسایی شده و سپس لیست موانع و پیشران‌های مستخرج از ادبیات حوزه در اختیار نمونه‌ای 8 نفر از خبرگان سازمان قرارداده شد. سپس با انجام 3 مرحله روش دلفی و حصول اجماع این موانع و پیشران‌ها در سازمان مورد مطالعه مشخص و دسته بندی شدند. روایی ابزار جمع آوری داده‌ها با استفاده از سنجش روایی صوری و محتوی حاصل شده است. میزان حصول اجماع نیز در هر مرحله از طریق آماره کندال W مورد بررسی قرارگرفت. با عنایت به نتایج حاصل شده از مطالعه دلفی مشخص شد که امنیت اطلاعات کاربر، امنیت اطلاعات نرم‌افزار، نبود قوانین و مقررات در کنار ایمنی بیشتر نیروها، افزایش کیفی تمرینات و امکان استفاده از هوش مصنوعی از جمله موانع و پیشران‌های پذیرش این فناوری در سازمان مورد مطالعه است. درونزایی و سرمایه‌گذاری در جهت عدم وابستگی به خارج از کشور در تولید قطعات لازم برای واقعیت مجازی و همچنین تعیین چارچوب قانونی لازم می‌تواند به پذیرش این سامانه در سازمان مورد مطالعه کمک شایانی کند.
سازمان‌های نظامی در سراسر دنیا از فناوری واقعیت مجازی در جهت استقرار سیستم فرماندهی و کنترل مجازی استفاده می‌کنند. اما این سازمان‌ها در مسیر پذیرش این فناوری با چالش‌ها و مشکلاتی نیز مواجه می‌شوند. این مطالعه به دنبال شناخت این چالش‌ها و همچنین پیشران‌های پذیرش این فناوری در جهت توسعه سامانه فرماندهی-کنترل مجازی در سازمان مورد مطالعه است. با توجه به این هدف، در ابتدا با استفاده از بررسی ادبیات فنی حوزه فناوری واقعیت مجازی و همچنین حوزه پذیرش فناوری، موانع پذیرش این فناوری شناسایی شده و سپس لیست موانع و پیشران‌های مستخرج از ادبیات حوزه در اختیار نمونه‌ای 8 نفر از خبرگان سازمان قرارداده شد. سپس با انجام 3 مرحله روش دلفی و حصول اجماع این موانع و پیشران‌ها در سازمان مورد مطالعه مشخص و دسته بندی شدند. روایی ابزار جمع آوری داده‌ها با استفاده از سنجش روایی صوری و محتوی حاصل شده است. میزان حصول اجماع نیز در هر مرحله از طریق آماره کندال W مورد بررسی قرارگرفت. با عنایت به نتایج حاصل شده از مطالعه دلفی مشخص شد که امنیت اطلاعات کاربر، امنیت اطلاعات نرم‌افزار، نبود قوانین و مقررات در کنار ایمنی بیشتر نیروها، افزایش کیفی تمرینات و امکان استفاده از هوش مصنوعی از جمله موانع و پیشران‌های پذیرش این فناوری در سازمان مورد مطالعه است. درونزایی و سرمایه‌گذاری در جهت عدم وابستگی به خارج از کشور در تولید قطعات لازم برای واقعیت مجازی و همچنین تعیین چارچوب قانونی لازم می‌تواند به پذیرش این سامانه در سازمان مورد مطالعه کمک شایانی کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: واقعیت مجازی، پذیرش فناوری، فرماندهی-کنترل، دلفی |
|
|
متن کامل [PDF 1656 kb]
(154 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فناوری اطلاعات
دریافت: 1401/1/27 | پذیرش: 1401/3/21 | انتشار: 1401/6/2
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
